در آیه شریفه که میفرماید :
( الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور و الذین کفروا اولیائهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی ظلمات )
چرا در اینجا برای کفار ، اولیاء که به صیغه جمع آمده ، لفظ طاغوت بکار رفته و مثلا ابلیس یا شیطان یا شیاطین نیامده است .؟
با توجه و تعمق در متون وحی ، فهمیده میشود که طاغوت جلوه تمام آن ظلمات است که شیاطین و حتی ابلیس هم از فروع و شاخه های آن است و طاغوت که در لغت ، آن را گویند که ظغیان و سرکشی را از حد گذرانده ، در مصداق همان زریق را گویند .
و همانطور که گفتیم او سبب لقاء ابلیس در کفر و عصیان بود و نکته دیگر اینکه ابلیس خدا را در جلوه ربوبیت و خالقیت ، بشهود پذیرفته بود آنجا که میگوید : رَبِّ .....بما خلقتنی ....ودر مقام اطاعت و امتثال ، بکفر و فسق کشیده میشود و مطرود و ملعون می گردد .
اما زریق طاغوت ، در هیچ جلوه ، حق تعالی را نمی پذیرد وشاهدش فرمایش حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است که می فرماید :
اشهد انهما لن یومنا بالله طرفة عین....یعنی شاهدم بر اینکه ایندو یک چشم به هم زدن ، بخدا ایمان نیاوردند .
و زمانیکه از نماز و عبادتشان سوال میشود میفرماید : ایمان آنها حقیق نبوده بلکه از روی طمع به خلافت و سلطنت بوده است . این مطلب را از راهب یهودی شنیده بودند که میتوانند این منصب رابدست آورند و در حدیث انوار النعمانیه آمده که که سجده آنها درنماز بر خدا نبوده بلکه در سجده نیت آن بتی را میکردند که در قبل از اسلام علنا می پرستیدند و آن را به صورت صلیب به گردن انداخته یودند .