منشا حزن و غم و اندوه در احادیث اهلبیت علیهم السلام بیان گردیده که ما به آنها اشاره میکنیم :
الف ) قیل لابیعبدالله علیه السلام : انی ربما حزنت فلا اعرف فی اهل ولامال و لا ولد و ربما فرحت فلا اعرف فی اهل ولا مال و لا ولد فقال علیه السلام انه لیس من احد الا و معه ملک و شیطان فاذا کان فرحه کان دنو الملک منه و اذا کان حزنه کان دنو الشیطان منه ...
یعنی عرضکرد من گاهی اوقات بدون اینکه مشکلی در زندگی داشته باشم محزون میشوم و دلیلش را نمیدانم و گاهی اوقات مسرور میشوم بدون اینکه دلیلی داشته باشم . حضرت فرمودند : آنزمان که غمگین و محزون میشوی بخاطر نزدیک شدن شیطان بتوست که اثر وضعی نگاه و نفس و کلام او ترامغموم و محزون میسازد و دلیل سرورت ، نزدیک شدن فرشته الهی بتوست .
ب ) در حدیثی آمده که شخصی گفت بی جهت دلم میگیرد ومحزون میشوم و هر چه فکر میکنم علتی برای آن نمیابم ؟ حضرت در جواب فرمودند : دلهای مومنین بهم دیگر مربوط است و علت حزن وغم تو برای این است که مومنی همتراز ایمانت دریک نقطه از دنیا ، گرفته و ناراحت و محزون است و بدلیل این ارتباط ، تو هم دلت میگیرد و اندوهگین میشوی ... ادامه دارد