1_خصال_باب الاربعه_قال الصادق علیه السلام من لم یبال ما قال و ما قیل فیه فهو شرک الشیطان و من لم یبال ان یراه الناس مسیئا فهو شرک الشیطان ومن اعتاب اخاه المومن من غیره ترة بینهما فهو شرک الشیطان .ثم قال علیه السلام :ای ولد الزنا علامات احدهما بغضنا اهل البیت وثانیا انه بحنّ الی الحرام الذی خلق منه وثالثها انه یحنّ الی الحرام الذی خلق منه و ثالثهاالاستخفاف بالدین ورابعهاسوءالمحضر للناس ولایسئ محضر اخوانه الا من ولد علی غیر فراش ابیه او حملت به امّه فی حیضها.
ترجمه: کسی که باکی ندارد از آنچه می گوید (از ناروا و خلاف) و درباره او هرچه بگوبند نیز باکی نداشته باشد پس او شرک الشیطان است یعنی شیطان در انعقاد نطفه او شریک بوده است .وکسی که باک نداشته باشد از اینکه مردم او را بدو گناهکار ببینند،پس او شرک شیطان است.وکسی که غیبت وبدگویی از برادر ایمانی خود کند در حالیکه بین ایشان هیچ ظلم وستمی روا نشده باشد؛پس او شرک شیطان است وکسی که خرسند ومشتاق و خوشنود بارتکاب حرام باشد وزنا را دوست داشته باشد وبانجام آن حریص باشد پس او شرک شیطان است.سپس حضرت صادق علیه السلام فرمودند :بدرستیکه برای فرزند زنا ؛نشانه هایی است یکی اینکه بغض و دشمنی ما اهلبیت را دارد ودوم اینکه میل به عمل حرامیکه از آن تولید وخلق شده دارد وسوم اینکه نسبت به دین ارزشی قائل نیست وچهارم اینکه در حضور مردم با زشتی وبدی ظاهرمیشود در حالیکه کسی در محضر برادران دینی اش با زشتی و بدی می آید که از پدرش نباشدیا مادرش در حال حیض او را حامله گردد.